Een lawinepieper is een radiozender en -ontvanger die gebruikt wordt om lawineslachtoffers op te sporen. In de volksmond worden ze Pieps, ARVA’s of LVS genoemd. De lawinepiep zendt een frequentie van 475 KHz uit. Sommige oude modellen hebben nog een dubbele frequentie.
De lawinepieper wordt op het lichaam gedragen onder alle kleren. Voor vertrek buiten de gezekerde pistes moeten de lawinepieper bij de hele groep gecontroleerd worden. De lawinepieper hoort samen met de sneeuwschep en sneeuwsonde tot de standaard lawine-veiligheidsuitrusting die gebruikt wordt door tourskiërs.
De lawinepieper wordt vaak verward met de RECCO-reflector, een klein plaatje dat vaak in ski-kleding of skischoenen zit verwerkt.
Ontwikkeling
Het doel van het gebruik van LVS apparaten lawinepieper is bedolven personen zo snel mogelijk op te sporen, omdat de kans op overleving na 15 minuten drastisch vermindert.
De toestellen werden daarom in de loop van de tijd ontwikkeld om bij een ongeval mensen sneller en nauwkeuriger te lokaliseren. Aanvankelijk werden analoge apparaten met een antenne gebruikt, die varieert van pieps met een luid en duidelijk hoorbare signaal tot een visuele afstand aanduiding. Later kwamen apparaten met twee antennes en een scherm op de markt, die nu niet alleen met een visuele of hoorbare toon de afstand aan geven, maar ook de richting (langs een veldlijn) waar het slachtoffer zich bevind.
De nieuwste generatie piepers zijn digitale 3-antenne-apparaten (bijv. Pieps DSP, Mammut Pulse, ORTOVOX S1). De akoestische informatie is slechts aanvullende informatie. De essentiële informatie (de afstand tot het slachtoffer langs de veldlijnen en richting) wordt op een visueel display weergegeven.
Cruciaal voor een snelle zoekactie, blijft het veelvuldig oefenen van de reddingsprocedure om de correcte bediening van de lawinepieper en het fijnzoeken goed te beheersen.
